Beneluxcon 2019

Beneluxcon 2019 Op zondag 27 januari 2019 was er een Beneluxcon, georganiseerd door het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction. Het was voor mij de eerste keer dat ik bij een Beneluxcon aanwezig was. Ik had in Hotel De Reehorst in Ede overnacht, vanwege Imagicon op zaterdag. ’s Morgens genoot ik van een heerlijk ontbijtbuffet en dat was direct al weer gezellig, want ik zat bij een paar mensen met wie ik de vorige avond ook gedineerd had. Een van mijn doelen om in dit weekend in het hotel te blijven slapen, was namelijk om met andere mensen in contact te komen. Dat is gelukt. Sommige ken ik nu bij naam, voor anderen zal het wat langer duren, want om namen te onthouden, zal ik deze personen toch vaker moeten ontmoeten. Maar het was een leuke ervaring. Om 10.00 uur was de opening en daarbij werd direct al de wens uitgesproken om meer conventies te gaan organiseren met een internationaal publiek. Misschien dat er ieder jaar een NCSF con komt. Om 10.15 kwam Erik Betten spreken over hoe de NCSF hem schrijver maakte. Hij vertelde dat hij aan een bundel meegedaan had van Querido waarbij ze verhalen wilden over tussen twee culturen opgroeien. Erik heeft dat begrip wat opgerekt en geschreven over het opgroeien met Nederlands en met de gebarentaal van dove mensen. In ons genre begon hij met het meedoen aan schrijfwedstrijden, wat voor mij bekend in de oren klinkt. Hij won de Paul Harland Prijs in Dordrecht met een horrorverhaal. Maar daarna schreef hij veel non-fictie. Een paar van zijn vrienden probeerden hem te stimuleren om toch wat meer in het genre te gaan schrijven. Bij de Harland Awards in Amsterdam werd hij 5de, maar daar won hij de NCSF prijs. Daarna schreef hij het boek Quarantaine, bij Luitingh. Hij is nu bezig aan een tweeluik dat De Prijs heet. Hij schrijft politieke thrillers met actuele thema’s die sterk worden uitvergroot en waarbij er veel belangen op het spel staan. Ook houdt hij van historische thema’s met hofintriges. Het heeft een tijd geduurd en zijn vrienden hebben hem flink moeten opstoken om door te schrijven, maar nu komen zijn boeken er, dank zij het winnen van de NCSF prijs. Vanaf 10.30 was er gelegenheid om bordspellen te spelen en om bij de boekenclub te neuzen in science fiction boeken die te koop waren. Vanaf 12.00 was er een heerlijke lunch met belegde broodjes en fruit en tussendoor was er ruimte voor gesprekken. Hier een paar foto’s voor een impressie. In de middag waren er een paar sprekers, zoals Pen Stewart die vertelde over de totstandkoming van het eerste deel van haar trilogie Wintercode. Leuk om te horen wat er allemaal aan voorafging voordat het boek er daadwerkelijk kwam, bij uitgeverij Quasis en hoe haar illustraties er een plaats in kregen. Ook het verhaal van de activiteiten die ze moest ondernemen om een stimuleringsprijs te krijgen in België was interessant om te horen. Ik heb Wintercode bij haar gekocht en ben heel benieuwd naar wat er van het verhaal geworden is, sinds ik er stukjes van heb meegekregen toen we allebei meededen aan de manuscriptenwedstrijd van Luitingh Fantasy en Magic Tales in 2012. Het verhaal van Johanna Lime kan ik misschien ooit ook eens vertellen op een NCSF con. Bo Balder kwam aan het woord. Zij schrijft voornamelijk in het Engels en moet enorm veel moeite doen om haar korte verhalen in een Amerikaans tijdschrift te krijgen. Maar het is haar gelukt om in Clarkesworld te komen. Daar worden iedere maand zo’n 1200 verhalen voor ingestuurd en er kunnen er maar 4 geplaatst worden, dus dat haar dat gelukt is, is een hele prestatie. Wel is het een kwestie van nooit, maar dan ook werkelijk nooit opgeven en steeds weer insturen. Ze krijgt 90% afwijzingen. Om door te blijven gaan is feedback van anderen heel belangrijk. Ook moet je het aandurven om je eigen zwakke punten onder ogen te zien en die aan te pakken. Er zijn speciale communities in het Engels voor feedback. Bo leest ook veel om de trends te volgen die er voor het genre zijn. Ze heeft een roman in het Engels uitgebracht, met als titel The Wan. Paul Bouman hield een lezing met als titel: Magie, gereedschap of distopie. Dit ging over algoritmes die voor allerlei uiteinden worden gebruikt om machines te programmeren bijvoorbeeld. Je hebt een input en een output en daar tussenin ligt een stappenplan. Het algoritme. Sommige apparaten als computers kunnen hier zo snel mee werken dat het magie lijkt. Berekeningen in seconden die het menselijke brein nooit kan evenaren. Maar bij ieder algoritme dien je je wel af te vragen wat de invoer is en wat de uitvoer is. Wat er gedaan wordt met de invoer en waar het vandaan komt. Wat de relatie is tussen de gegevens. Zijn er garanties voor het stappenplan en de uitvoer? Blijft het ethisch? Wat wil men ermee? Een interessant verhaal, iets om eens op te studeren. Het levert misschien nog eens een verhaalidee op. En dan de Eurocon. In 2024 kan de eerste Dutch Eurocon gehouden gaan worden in Ahoy in Rotterdam. Maar tussentijds moeten er dan elk jaar Dutchcons komen. Dit zijn evenementen die gedragen moeten worden door een fandom, door Europese fans. De NCSF roept iedereen dan ook op om hier over na te denken en met ideeën te komen. We hebben nog 5 jaar voordat er een Eurocon in Nederland kan zijn. Wie ideeën heeft, neem gerust contact op met de NCSF. Ik heb een leuk weekend achter de rug en ben er even tussenuit geweest. Ik heb in totaal 5 nieuwe leesboeken gekocht. Mistwereld van Peter Schaap (met illustraties van o.a. Jos Weijmer), Droomdanser deel 1 en 2 van Peter Schaap, De staf van Apophis van Mathijs Hulster en Wintercode deel 1 van Pen Stewart. Ik kan weer vooruit met boeken lezen. Hoe zit dat bij jullie? Kun je nog nieuwe SFF boeken gebruiken, zoals die van De vergeten vloek bijvoorbeeld? Ik hoop je gauw weer eens te zien. Groeten van Johanna Lime.